یکی یه دونه

گاهی وقتا فکر می‌کنم ما مردا عمراً از پس کارهای خونه برنمیایم.   

امروز داشتم یه کم تو خونه به خانمم کمک می‌کردم. دیدم خداییش مثل فرفره میچرخه و چندبرابر من کار می‌کنه. منم اون وسط دور خودم میچرخم. انصافا تخصصی خونه رو مدیریت می‌کنه.

معمولاً ظرف شستن من چند برابر اون زمان می‌بره!!! شاید باورتون نشه گاهی وقتا که یه کم ظرفها زیاد باشه حدودا دو ساعت طول میکشه تا اونا رو بشورم. البته یه کم زیادی هم دقت می‌کنم... کی؟؟؟ من وسواس دارم؟؟ خودت وسواس داری؟ بی ادب. گفتم فقط یه کم دقتم زیاده. 

یه مشکل دیگه ما مردا اینه که همزمان نمیتونیم چندتا کار رو باهم انجام بدیم ولی انگار خانوما سی پی یو های چند هسته ای دارن. واسه خانم من که corei70 باشه!!!  مخصوصا من وقتی دارم یه کار غیرتخصصی مثل ظرف شستن انجام میدم دیگه نه میتونم حرف بزنم و نه اینکه حواسم به جای دیگه‌ای باشه!!! 

حالا میگم نمیتونم چندتا کار باهم انجام بدم ولی نمیدونم چه حکمتیه موقع نماز بعضی وقتا به هزار جور چیز فکر می‌کنم!!!  هرچی زور میزنم تمرکز کنم باز یهو می‌بینم دارم با فلان مشکل تو خونه یا فلان مسأله سر کار دست و پنجه نرم می‌کنم یا حتی دارم واسه یه کاری برنامه‌ریزی می‌کنم. خداااااااااااااااااااا ما رو ببخش. 

... بگذریم... خدایا شکرت که تو این دنیا یه متخصص همه جوره از مشق تا عشق رو همراهمون کردی. 

«باران: حرفه‌ای»! فیلم هر شب سینما گلپسر و خانواده!!!

واقعاً دمش گرم. یکی یه دونس. خیلی موووخامش.  

خیلی خوشحالم از با اون بودن.